M
MeLiS
Ziyaretçi
-Kitaptan değil, hayattan öğrenileni, hayatınızla da doğrulamasını yaparak bilimsel temelli bir aktarım söz konusu... Psikoloji alanında olduğunuz için şanslı hissediyor olmalısınız kendinizi.
Şanslı hissediyorum. Daha önce de söylediğim gibi bir psikoloğun en önemli laboratuvarı kendi hayatı. Eğer bunu keşfetmemişse psikolog, çok önemli bir kaynağı fark etmemiş demektir.
Kendi hayatıma baktığım zaman şunu görüyorum; kurbağanın kurbağa olmayı yaşadığı gibi, ben de insan olmayı yaşıyorum. Psikoloji bilimi yönünden bakınca bunu anladım. Bir kedi gibi, bir köpek gibi, bir kurbağa gibi ben de bu evrende kendi varoluşumu yaşıyorum. Bu anlayışlara ulaşınca işte, ne kurbağayı ne de insanı yargılıyorum. Yani kendimi anlayabildiğim derecede diğerini de anlayabilme durumum ortaya çıkıyor ve ne yapıyor sonunda bu; beni yargılamadan uzaklaştırıyor.
“Yargılama,” diyorum, “bak hatırla. Hatırlıyor musun sen kendi yaşamında yer alan olayı” ve o zaman bir mütevazılık ve hoşgörü oluşuyor içimde ve çok şükür ona yaklaşmış vaziyetteyim. Bunu da sürekli hatırlamak ve hatırlatmak istiyorum.
Önemli olan, öğrenmek. Önemli olan, nereye doğru gittiğin. Niyetinin saflığı. Çaban.
O çaba çok önemli. İnsan olmak o çabanın saflığında yatıyor. Yoksa nerede olduğun değil. Nerede olduğun değil, çabadaki saflık çok önemli.
(Damdan Düşen Psikolog / Sayfa: 416)
Şanslı hissediyorum. Daha önce de söylediğim gibi bir psikoloğun en önemli laboratuvarı kendi hayatı. Eğer bunu keşfetmemişse psikolog, çok önemli bir kaynağı fark etmemiş demektir.
Kendi hayatıma baktığım zaman şunu görüyorum; kurbağanın kurbağa olmayı yaşadığı gibi, ben de insan olmayı yaşıyorum. Psikoloji bilimi yönünden bakınca bunu anladım. Bir kedi gibi, bir köpek gibi, bir kurbağa gibi ben de bu evrende kendi varoluşumu yaşıyorum. Bu anlayışlara ulaşınca işte, ne kurbağayı ne de insanı yargılıyorum. Yani kendimi anlayabildiğim derecede diğerini de anlayabilme durumum ortaya çıkıyor ve ne yapıyor sonunda bu; beni yargılamadan uzaklaştırıyor.
“Yargılama,” diyorum, “bak hatırla. Hatırlıyor musun sen kendi yaşamında yer alan olayı” ve o zaman bir mütevazılık ve hoşgörü oluşuyor içimde ve çok şükür ona yaklaşmış vaziyetteyim. Bunu da sürekli hatırlamak ve hatırlatmak istiyorum.
Önemli olan, öğrenmek. Önemli olan, nereye doğru gittiğin. Niyetinin saflığı. Çaban.
O çaba çok önemli. İnsan olmak o çabanın saflığında yatıyor. Yoksa nerede olduğun değil. Nerede olduğun değil, çabadaki saflık çok önemli.
(Damdan Düşen Psikolog / Sayfa: 416)