M
MeLiS
Ziyaretçi
Mİ‘RÂC KANDİLİ
26 Receb’i 27 Receb’e bağlayan gecedir.
Cenâb-ı Allâh’ın emriyle Sevgili Peygamberimiz (sallallahualeyhivesellem) “Burak” adı verilen semâvî bir binek ile bu gecede Mescîd-i Harâm’dan, Mescid-i Aksâ’ya gitmiştir. Yolculuğun başlangıcını, Resûl-i Ekrem (sallallahualeyhivesellem) Efendimiz şöyle anlatmışlardır: “Ben Kâ‘be’de, Hicr-i İsmâîl’de, uyku ile uyanıklık arasında bulunduğum bir sırada, bir de baktım; Cibrîl (aleyhisselam) bana Burak’ı getirdi.” Böylece başlayan yolculuk bir gece içinde tamam olmuştur. Peygamberimiz (sallallahualeyhivesellem) Mescid-i Aksâ’da iki rek‘at namâz kılmıştır. “Bana peygamberler gösterildi; onlara, imâm olarak namâz kıldırdım” diyerek Mescîd-i Aksâ’daki namâzı ta‘rîf etmişlerdir. Sonra yine Cebrâil (aleyhisselam) ile birlikte semâya yükselerek “Sidretü’l-müntehâ” denilen kısma geldiği zamân Cebrâil (aleyhisselam), Sevgili Peygamberimiz (sallallahualeyhivesellem)’e: “Yâ Resûlallâh! Artık ben ileri gidemem. Eğer bir parmak ileri gidersem yanarım. Daha ilerisi Allâh’a ve Habîbine âiddir” demiştir. Bundan sonra Peygamberimiz (sallallahualeyhivesellem) “Refref” adı verilen vasıta ile bu ulvî seyahâta devam ederek arş, kürsî, cennet, cehennem gibi varlıkları seyretmişlerdir.
Resûlullâh (sallallahualeyhivesellem)’in mi‘râcı hicretten bir sene veyâ on sekiz ay evvel vukû‘ bulmuştur. Hicret, rûh ve cesetle berâber gerçekleşmiştir. Ebû Seleme (radiyallahu anh) der ki: “Mi‘râc, İsrâ vak‘âsı üzerine müşrikler fitne buhrânına düşerek âdeta deli gibi oldular. Ebû Bekir (radiyallahu anh)’in yanına koşarak Resûlullâh (sallallahualeyhivesellem)’in; İsrâ’ya dâir verdiği haberi Ebû Bekir (radiyallahu anh)’a söylediler.” Ebû Bekir (radiyallahu anh) de onlara: “Muhammed (sallallahualeyhivesellem)’in doğru sözlü olduğuna kanâatım vardır. Bu kanâatımı size de bildiririm.” dedi. Müşrikler: “Demek Muhammed (sallallahualeyhivesellem)’in bir gecede Mescid-i Aksâ’ya gidip sonra dönüp geldiğini sen de tasdîk ediyorsun?” dediler. Ebû Bekir (radiyallahu anh) da: “Evet tasdîk ediyorum. Değil böyle, bundan daha ziyâde uzaklarına da, meleklerin gökten haber getirdiklerine de inanmışımdır.” dedi.
Alıntıdır.
26 Receb’i 27 Receb’e bağlayan gecedir.
Cenâb-ı Allâh’ın emriyle Sevgili Peygamberimiz (sallallahualeyhivesellem) “Burak” adı verilen semâvî bir binek ile bu gecede Mescîd-i Harâm’dan, Mescid-i Aksâ’ya gitmiştir. Yolculuğun başlangıcını, Resûl-i Ekrem (sallallahualeyhivesellem) Efendimiz şöyle anlatmışlardır: “Ben Kâ‘be’de, Hicr-i İsmâîl’de, uyku ile uyanıklık arasında bulunduğum bir sırada, bir de baktım; Cibrîl (aleyhisselam) bana Burak’ı getirdi.” Böylece başlayan yolculuk bir gece içinde tamam olmuştur. Peygamberimiz (sallallahualeyhivesellem) Mescid-i Aksâ’da iki rek‘at namâz kılmıştır. “Bana peygamberler gösterildi; onlara, imâm olarak namâz kıldırdım” diyerek Mescîd-i Aksâ’daki namâzı ta‘rîf etmişlerdir. Sonra yine Cebrâil (aleyhisselam) ile birlikte semâya yükselerek “Sidretü’l-müntehâ” denilen kısma geldiği zamân Cebrâil (aleyhisselam), Sevgili Peygamberimiz (sallallahualeyhivesellem)’e: “Yâ Resûlallâh! Artık ben ileri gidemem. Eğer bir parmak ileri gidersem yanarım. Daha ilerisi Allâh’a ve Habîbine âiddir” demiştir. Bundan sonra Peygamberimiz (sallallahualeyhivesellem) “Refref” adı verilen vasıta ile bu ulvî seyahâta devam ederek arş, kürsî, cennet, cehennem gibi varlıkları seyretmişlerdir.
Resûlullâh (sallallahualeyhivesellem)’in mi‘râcı hicretten bir sene veyâ on sekiz ay evvel vukû‘ bulmuştur. Hicret, rûh ve cesetle berâber gerçekleşmiştir. Ebû Seleme (radiyallahu anh) der ki: “Mi‘râc, İsrâ vak‘âsı üzerine müşrikler fitne buhrânına düşerek âdeta deli gibi oldular. Ebû Bekir (radiyallahu anh)’in yanına koşarak Resûlullâh (sallallahualeyhivesellem)’in; İsrâ’ya dâir verdiği haberi Ebû Bekir (radiyallahu anh)’a söylediler.” Ebû Bekir (radiyallahu anh) de onlara: “Muhammed (sallallahualeyhivesellem)’in doğru sözlü olduğuna kanâatım vardır. Bu kanâatımı size de bildiririm.” dedi. Müşrikler: “Demek Muhammed (sallallahualeyhivesellem)’in bir gecede Mescid-i Aksâ’ya gidip sonra dönüp geldiğini sen de tasdîk ediyorsun?” dediler. Ebû Bekir (radiyallahu anh) da: “Evet tasdîk ediyorum. Değil böyle, bundan daha ziyâde uzaklarına da, meleklerin gökten haber getirdiklerine de inanmışımdır.” dedi.
Alıntıdır.
